Kiedy przyleciałam do Korei po raz pierwszy uderzyło mnie to, że zawsze widzę ludzi z nosem w smartfonach. Wiem, to nie tylko Korea. Jednak zjawisko obserwowane również w Polsce w Korei zdaje się lekko przekraczać granice, a szczególnie ciężko przyzwyczaić mi się było do widoku ludzi w metrze – wszyscy zdawali się bowiem całkowicie skupieni wyłącznie na małych ekranach telefonów, rozmowy praktycznie nie miały (nie mają) miejsca. Takie było pierwsze wrażenie. Wystarczyło kupić smarfona, podpisać umowę z koreańskim abonamentem i przyzwyczaić do prawie wszechobecnego tu darmowego internetu. Przepadłam i ja.