Krótko o Samulnori
Źródło |
Ranek, około szóstej. Jak dla mnie jedyna część dnia, w
której koreańskie lato nie daje w kość tak mocno, że człowiek nie jest w stanie
zebrać myśli, nie mówiąc już o pisaniu notek o sensownej treści (i bez
bluzgania na pogodę). Nie jestem pewna czy to już koniec jangmy, pory
deszczowej, czy jeszcze nie, fakt faktem w nocy spadł długo oczekiwany przeze
mnie deszcz, przynosząc zbawienne ochłodzenie, chwilową ulgę, której kres
położy zapewne kolejny 37-stopniowy dzień.
No, aż człowiekowi lżej. Koniec marudzenia. Czas wykorzystać
przyjemną pogodę i nagryzmolić kolejną notkę J
A do opisania sporo. Zacznę jednak zwięźle, wiadomo, tak ja mam to w zwyczaju
;> Dzisiaj na widelec (pióro? klawiaturę?) biorę Samulnori.
Stylówa |
Ok, lecimy z tą wikipedią. Samulnori (kor. 사물놀이) to rodzaj tradycyjnej
muzyki perkusyjnej, pochodzący właśnie z Korei. Nazwa powstała z połączenia
dwóch słów: ‘samul (사물)’ oznaczającego ‘cztery przedmioty/obiekty’ oraz ‘nori (놀이)’,
odpowiednika ‘zabawy/gry’. Skąd ta nazwa? Otóż samulnori to muzyka grana na
czterech tradycyjnych koreańskich instrumentach:
*kkwaenggwari (꽹과리, mały gong),
*jing (징, większy gong),
*janggu (장구, klepsydrowaty bęben),
*buk (북, beczkowaty bęben, podobny do bębny basowego).
Tradycyjne instrumenty nazywane są razem pungmul.
Jak czytamy dalej, Samulnori ma swoje korzenie w tak zwanym
pungmulnori - zabawie koreańskimi tradycyjnymi instrumentami, rodzaju muzyki
ludowej wiążącej muzykę, akrobatykę, taniec ludowy oraz rytuały, odbywającej
się na wioskach hodujących ryż, żeby zapewnić dobre plony, lub je celebrować.
Wspomniane cztery instrumenty same w sobie reprezentują
cztery różne warunki pogodowe: janggu deszcz, kkwaenggwari grzmot, jing dźwięki
wiatru, a buk chmury. Swoje odbicie w samulnori znalazła również odbicie idea
yin i yang – wykonane ze skóry buk i janggu reprezentują dźwięki ziemi,
natomiast metalowe jing i kkwaenggwari - dźwięki niebios.
Przedstawienie samulnori w Seoul Nori Madang (서울놀이마당); przyczepione do czapek białe wstążki przecinają powietrze w rytm wygrywanej muzyki |
Sama muzyka charakteryzuje się silnymi, wysokimi dźwiękami,
akcentowanym rytmem, któremu towarzyszą energiczne ruchy występujących w
przedstawieniach samulnori. Obserwując występ można złapać się na tym, że
porusza się głową czy stopą ;)
A teraz czas na solo |
Jak w przypadku hanboków, który prezentowany jest obecnie na
różnego rodzaju wybiegach czy innych sesja w formach daleko odbiegających od
tradycyjnego cięcia, tak i często organizowane są występy samulnori w wersji
fusion – oprócz tradycyjnych instrumentów pojawiają się te zachodnie.
Para królewska pozdrawia plebs |
A co odnośnie strojów artystów samulnori? Wystarczy spojrzeć
na zdjęcia żeby się przekonać, że..przyciągają wzrok. Stroje są wielokolorowe,
jest ich też kilka ‘kompletów’. Dopatrzeć się mozna szarf zawiązywanych na
plecach w kształt przypominający kokardę, luźne spodnie oraz czapki z
charakterystyczną białą wstążką, która dosłownie fruwa we wszystkich kierunkach
wprawiona w ruch przy najmniejszym ruchu głowy. Szczególnie efektownie wygląda
to przy wszelkiego rodzaju pod-/skokach mających miejsce podczas
przedstawienia.
Przerażający manekin, musiałam :D (źródło) |
Już wiadomo skąd się wziął bboying (źródło) |
Uff, przebrnęliśmy przez ten zalew większych i mniejszych
informacji :D Osobiście lubię oglądać tego rodzaju występy kiedy trafi się
okazja. Muzyka jak wspomniałam jest bardzo energiczna, czasem może wydać się
zbyt głośna J
Ale kolorystyka strojów, tempo tańca oraz głośne brzmienie sprawiają, że
energię występujących czuje się aż w kościach.
Królowa ze służkami |
A tu jak dla mnie gwiazda programu - facet w cętkowanych skórach, który udawał, że strzela do ludzi :D Aha, a z tyłu więcej fruwających wstążek~ |
Zdjęcie wykonane w znajdującym się przy pałacu Gyeongbokgung (경복궁) National Folk Museum of Korea (국립민속박물관)
Oraz na koniec krótki filmik dla lepszego zobrazowania tematu:
|
0 komentarze